ว่า “พระแท้ ”ที่หลุดจากปากเซียนใหญ่ หรือประกาศนียบัตรการันตี จากศูนย์พระ ที่ตอนนี้มีมากมายหลายแห่ง…ประวัติพระ ผ่านคนดังๆ…รวมไปถึง “ราคาที่ซื้อมาแพงแสนแพง”
หากเกิดมีข้อหวั่นไหวขึ้นมา คำถามกับเจ้าของพระ ควรทำอย่างไร
พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ องค์อาจารย์ชลอ… (ชลอ รับทอง) หนังสือทำเนียบพระพันตา เขียนว่า อั๊ง เมืองชล ชวน “เสี่ยจี” ไปเจรจาซื้อมาราคา 20 ล้าน จะเป็นเพราะราคาแพง หรือเซียนแบ่งไม่ลงตัว…ข่าวเข้าหูเจ้าของ ต้องทดสอบ ส่งเข้าประกวดงานใหญ่
บังเอิญงานนั้น สมเด็จพิมพ์ใหญ่องค์ที่เจ้าของตั้งชื่อ “กวนอู 2” ส่งประกวดด้วยผลของงานช้างชนช้าง ช้างองค์คุณชลอ ได้รางวัลที่ 1 ช้างกวนอู 2 ได้รางวัลที่ 2
แต่ไม่ว่าจะที่ 1 หรือที่ 2 ราคาถึงขนาดนั้น สององค์เป็นพระแท้…คนเป็นพระที่ไม่มีอคติ ไม่น่าจะมีข้อกังขา
แต่ก็นั่นแหละ เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว มีข่าวพระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์ฐานแซม ผ่านสองมาตรฐาน 1 มาตรฐานเซียนใหญ่ 2 มาตรฐานงานประกวดใหญ่ ราคาล้านห้าแสน ถูกเซียนใหญ่ด้วยกันทัก จนต้องคืนกัน
เรื่องนี้ชี้ว่า เซียนไม่ว่าใหญ่แค่ไหน ก็เชื่อไม่ได้ งานประกวดก็เชื่อไม่ได้ คนถือพระก็ใจคอสั่น
คำตอบ…สำหรับคนพอมีประสบการณ์ หากจะนิมนต์ท่านขึ้นคอ
ต้องดูด้วยตา ตัดสินด้วยปัญญา และหัวใจตัวเอง
หันไปดูพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์ในคอลัมน์ ขอนิมนต์ท่านเป็นองค์ครู ทดสอบวิชา แม่พิมพ์ เป็นพิมพ์ใหญ่ พิมพ์ที่ 2 หลักสำนักท่าพระจันทร์ ถูกต้องทุกเส้นสาย มาตรฐานวงการ
แถมเคล็ดลับ ขอบในเส้นซุ้มด้านขวา…ที่จดกับพื้นหนัง…ไม่ทิ้งระดับตรงๆ แต่คดโค้ง แหว่งเว้า บางตอนคอดกิ่ว บางตอนอูมอ้วน…ในขณะที่ขอบในเส้นซุ้มซ้าย ส่วนใหญ่ทิ้งระดับตรงๆ
มาถึงเนื้อ…ส่วนนูนที่สึก ละเอียดขาวขุ่น เม็ดมวลสารเล็กๆประปราย…ทฤษฎีครูตรี-ยัมปวาย เรียกเนื้อเกสรดอกไม้…พื้นผนัง…มีฝ้ารักสีน้ำตาลจางๆ ชิ้นรักสีเข้มปรากฏในหลุมร่อง เหมือนฉากหลังที่ขับเน้นองค์พระให้เด่นขึ้น
นี่คือธรรมชาติ ของด้านหน้าพระสมเด็จวัดระฆัง…ที่หาองค์เทียบได้ไม่ยาก
ด้านหลัง ทุกมิติไม่แตกต่างจากด้านหน้า…ผิวเนื้อขาว สลับฝ้ารัก ในหลุมร่องมีชิ้นรักสีน้ำตาล…ขอบข้างสึกมนกลมกลืน ไม่มีส่วนไหนขัดตา
จะส่องแว่นดูแบบเจาะลึก…ก็เห็นเม็ดมวลสาร ก้อนขาว เม็ดแดง กรวดเทา ครบครัน หรือจะดูแบบห่างๆ มองภาพรวมๆ ก็เห็นความงามง่าย
พระสมเด็จวัดระฆังสภาพนี้…ดูแล้วสว่างตา มีทุกอย่างครบถ้วน ไม่มีอะไรคลุมเครือ คาใจ
หลับตามโน เปลี่ยนสภาพใหม่ ให้พระองค์เดียวกันนี้ ถูกล้าง ลอก ขัด เอาชิ้นรัก ฝ้ารัก ออกจนเหลือแต่เนื้อขาวๆ…คนเป็นพระดูก็รู้เป็นพระแท้…แต่เนื่องจากไม่มีตัวช่วย…กลายเป็นพระดูยาก
ถึงจุดที่จะต้องพิสูจน์ ทดสอบ…ถ้าซีดหมองเกินไป ก็ต้องใช้เหงื่อ หรือครีมเสริม เหงื่อหรือครีม จะดูดซับเอาสารน้ำมันตังอิ้ว จากเนื้อในออกมา ให้เป็นเป็นด่างดวง หนาบาง ไม่เท่ากัน
หรือแค่จุ่มน้ำอุ่น…น้ำจะขับเน้นเอา ฝ้ารักสีน้ำตาล…ที่ซึมจมในเนื้อออกมา ถ้าน้ำแห้งฝ้านี้ก็จะจมหาย…โครงสร้างเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังแท้…เหมือนมีชีวิต เหมือนปลาเป็น เป็นเช่นนี้เอง
ส่วนพระเก๊ ไม่ว่าฝีมือดีแค่ไหน ถูกเหงื่อถูกครีม หรือจุ่มน้ำ โครงสร้างก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ด่างดวงเป็นอย่างไร ก็ยังเป็นอย่างนั้น ไม่มีชีวิตเหมือนปลาตาย
ข้อห้ามสำคัญ อย่าใช้สารเคมีที่มีฤทธิ์แรงๆ แช่หรือล้าง…มีพระสมเด็จแท้ๆ มากมาย ถูกตีเก๊ เพราะพระเสียสภาพเดิมๆ.