ครูบาศรีวิชัย อมตเถราจารย์ชื่อดังอันดับหนึ่งแห่งเมืองล้านนา แม้ว่าท่านจะละสังขารไปนานแล้ว แต่ความเชื่อความศรัทธาในบารมีความศักดิ์สิทธิ์ ยังคงอยู่ในความรู้สึกของพุทธศาสนิกช นและประชาชนทั่วไปไม่เสื่อมคลาย
ครูบาเจ้าศรีวิชัย เกิดเมื่อวันอังคารที่ 11 มิถุนายน พ.ศ.2421 ปีขาล ที่บ้านปาง เมืองลี้ ปัจจุบันอยู่ในเขต ต.ศรีวิชัย อ.ลี้ จ.ลำพูน บิดาชื่อ นายควาย และมารดาชื่อ นางอุสา ต้นตระกูลเป็นหมอคล้องช้าง ของ เจ้าหลวงดาราดิเรกฤทธิ์ไพโรจน์ (เจ้าดาวเรือง) เจ้าผู้ครองนครลำพูนองค์ที่ 7 เป็นช่วงปลายแผ่นดินรัชกาลที่ 5 เล่ากันว่า ขณะถือกำเนิดนั้นได้เกิดปาฏิหาริย์ มีฟ้าร้องคำรามจนสะเทือน จึงได้ชื่อว่า ฟ้าร้อง หรือ ฟ้าฮ้อง อายุ 18 ปี ได้บวชเป็นสามเณร ต่อมาอายุครบ 22 ปี จึงอุปสมบท ณ วัดบ้านโฮ่งหลวง อ.บ้านโฮ่ง จ.ลำพูน โดยมี ครูบาสมณะ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้ฉายา ‘สิริวิชโยภิกขุ’ หรือ ‘พระสีวิไช’ ศึกษาเล่าเรียนวิชาธรรม แต่ท่านกลับสนใจทางวิชาไสยศาสตร์ คาถาอาคม โหราศาสตร์ แพทย์แผนโบราณ การก่อสร้าง และวิชาป้องกันตัวต่างๆ มากเป็นพิเศษ ต่อเมื่อได้เดินทางสู่สำนักวัดดอยแต ซึ่งเป็นสำนักสงฆ์สายอรัญญวาสี เพื่อศึกษากับ ครูบาอุปละ จึงเป็นจุดพลิกผันต่อวิถีชีวิตของพระศรีวิชัย ให้กลับมามุ่งเน้นความรู้ด้านการปฏิบัติธรรมและการบำเพ็ญสมาธิภาวนา ใต้ร่มเงาแห่งพระบวรพุทธศาสนาอย่างถูกต้องตามหลักศาสนา หลังจากนั้นจึงกลับสู่บ้านปาง ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส สืบต่อจากครูบาแค่งแคระ